aşkım

söyleyen söyler, seven sever, sevmeyen söylemez. her neyse. ama ilişki dünyasında hiçbirimizin göz ardı edömeyeceğimiz bir "aşkım" sorunsalı var. ilişkinin başında "tatlım, canım" diye genel olarak herkese kullanılabilen sıfatlar ile ilerlerken her şey iyidir. limitler bellidir. ancak bir önceki ilişkide ağıza pelesenk olmuş o "aşkım" kelimesi, ilişki ilerledikçe yerinde duramaz. ağızdan çıkmak ister. dilin ucuna kadar gelir, söylenmemesi gerektiği lades gibi akıldadır. ama bir gün... ağızdan kaçıverir. "AŞKIM!" Sonra düşünceler, of çok erken mi oldu, aşkım zamanımıza gelmiş miydik, yanlış anlarsa, gitti bütün cool'luk için yaptığım oyunlar.
Bu durumda yapılması gereken... Hımm ben de bilmiyorum valla, geçen gün aynı durumdan müzdarip olup çok pis sıçtım. Aklı olan bana da akıl versin.

1 yorum: