anne ve anneannelerin, kızları için verdikleri taktiklerden ilki "aman kızım"dır. bu aman kızımının içinde örümcek zihinlerin düşündüğü gibi sadece seks yoktur. aslında erkeğini kendine bağlamanın yolları da vardır. vardır ama o yollarda kızlar heba olur, erkek egemen toplumun eline bol çikolata soslu dondurma vermiş olur.
"aman kızım"daki sorunsal, kızları erkeklerin yaptıkları belli başlı şeylere karşı susturma politikasıdır. mesela erkek arkadaşın 10 saattir telini açmıyor. "aman kızım bir şey deme üstüne gitme, bir daha telefonunu hiç açmaz." mesela erkek arkadaşım (bu biraz modern örnek olacak) gitmiş taş gibi bir kızın seksi mi seksi fotoğrafını beğenmiş facebook'ta. "aman kızım görmezden gel erkektir yapar." hatta erkek arkadaşın kendi erkek grubu arasında "oh şu manitanın fotosuna bakın lan, ben bununla var ya.." gibi fantazi dünyalarının pençesine düşmüş, üstüne üstlük sen bunu öğrenmişsin. bu durumda bile "aman kızım erkektir, elinin kiridir. bu seferlik görmezden gel."
geleneksel olarak beynimizin sağ lobunda oluşmuş bu "aman kızım" politik görüşünü anti modern, apolitik ve eşitsiz buluyorum ben abicim. "aman kızım"a karşı da "empati oğlum" akımını pekiştirmek istiyorum. şu klişe ile devam ediyorum. anneler, anneanneler. bize yapılanların aynısının tıpkısını biz onlara yapmış olsak ne olurdu acaba? adam susar mı? adam içine sindirip bizim gibi dondurma yiyerek atmaya çalışır mı? I ıh.
o yüzden ben vazcaydım aman kızım tavırlarımdan.
dişe diş göze göz ulan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder