plazamın önündeki simitçiye sesleniyorum

saat 9'dan sonra sende karper peynir kalmadığı için, simit ve karperimi ana yol üzerindeki simitçiden alıyorum. simiti sana göstermemek için de arkamda saklayıp sana sahte bir sırıtış ile günaydın diyorum. ama napim, karpersiz simit yiyemiyorum işte. "itiraf.com"

3 yorum:

  1. Adsız12 Mayıs 2009 06:39

    Bence simitçiye sahte bir sırıtış atacağına karper olmadığı için sizden simit alamıyorum de veya çekmecene bir kutu karper al :)

    YanıtlaSil
  2. Adsız10 Haziran 2009 05:05

    o simitçi önümüzdeki ay yıllık izne çıkacakmış. memleketine gidiyomuş. muhabbetimiz ileri seviyede kendisiyle:)

    YanıtlaSil
  3. Adsız15 Haziran 2009 13:37

    benzer bi durumu yaşamıştım geçen senenin başlarında: tek fark, bu simitçinin simitlerini beğenmemeyeye başladığım için başka bi simitçiden almaya başlamamın ilk günü olmasıydı.
    simitçiye doru yaklaşırken, napsam nası bi tavır takınsam diye düşünmekten kendimi alamıyordum. önce seninkine benzer bi tavır sergilemeye karar vermişdim. sonra kendi kendime: "hem elemanın simitleri kötü hemde onu değiştirdiğim için ben suçluluk duyup, rol yapacam, yok ya".
    hiç bişey değişmemiş gibi, elimdeki simitleri ne saklayarak ne de gözüne sokarak, selamımı verip geçtim gittim yanından.
    bu bi süre böle devam etti.
    sonra noldu biliyo musun. amca simitlerini değiştirdi.
    aman ne hikaye

    YanıtlaSil

Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)